Συγκρουσιακές σχέσεις: Τα αίτια και οι τρόποι αντιμετώπισης
Είναι δυνατό να παραμείνει μαζί ένα ζευγάρι όταν το καθετί είναι αφορμή για τσακωμό;
Γράφει ο Δρ. Θάνος Ασκητής:
ψυχίατρος – σεξολόγος καθηγητής Ψυχιατρικής EUC,
πρόεδρος Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας,
μέλος ΕΨΕ, APA/USA, ISSM/ESSM
αντιπεριφερειάρχης Υγείας
Η γκρίνια ανάμεσα στα ζευγάρια αποτελεί ένα συχνό φαινόμενο το οποίο όταν συστηματικοποιηθεί μπορεί να λάβει τη μορφή συγκρούσεων και να οδηγήσει σε ψυχρότητα. Προσπαθώντας να δώσουμε μια ερμηνεία για το τι είναι η γκρίνια, θα μπορούσαμε να την ορίσουμε ως την έκφραση παραπόνων και κρυφών ανησυχιών, που αποτυπώνονται ηχηρά, αλλά όμως με δυσλειτουργικό τρόπο (ένταση, θυμός, χρέωση).
Όλο και περισσότερα ζευγάρια στην εποχή μας βιώνουν κρίση στο γάμο τους, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε διαζύγιο.
- Το πρώτο σημάδι κρίσης είναι οι συνεχόμενες εντάσεις και έντονοι διαπληκτισμοί, ειδικά όταν το ζευγάρι τσακώνεται με ασήμαντες αφορμές. Πρόκειται για δύο ανθρώπους που δεν είναι ικανοποιημένοι από την πορεία της σχέσης, είναι θυμωμένοι και βρίσκουν λόγους για να επιτεθούν και να υποτιμήσουν ο ένας τον άλλον. Η αίσθηση ότι ο γάμος δεν πληροί τις προσδοκίες τους, τους κάνει σκληρούς και απότομους, με αποτέλεσμα οι τσακωμοί να γίνονται όλο και πιο έντονοι, ενώ συχνά δεν λείπουν οι προσβολές και οι αλληλοκατηγορίες.
- Η συναισθηματική αποξένωση είναι ένα ακόμη σημάδι ότι η σχέση τους περνάει κρίση. Οι σύντροφοι καταλήγουν να είναι απλά δύο ξένοι που μοιράζονται το ίδιο σπίτι και που άλλοι λόγοι, όπως τα παιδιά και οι κοινές οικονομικές υποχρεώσεις τους κρατάνε μαζί, «δέσμιους» στη συζυγική στέγη. Η επικοινωνία μειώνεται στο ελάχιστο και όταν υπάρχει, έχει να κάνει συνήθως με τυπικά ζητήματα. Η παραμέληση της εμφάνισης και το μειωμένο ενδιαφέρον για το αν θα αρέσουμε στο σύντροφό μας δείχνουν συνήθως και την αδιαφορία για τη διατήρηση του γάμου.
- Η απουσία σεξουαλικής διάθεσης για το σύντροφό μας, μία ακόμα σημαντική συνέπεια που μπορεί να φέρουν οι συστηματικές εντάσεις, σίγουρα θα πρέπει να μας θορυβήσει για το ότι κάτι δεν πάει καλά. Το ζευγάρι σταδιακά μειώνει τις σεξουαλικές επαφές, οι οποίες και όταν υπάρχουν είναι μονότονες και βαρετές, μέχρι που στο τέλος δεν έχει σεξουαλική ζωή. Πολύ συχνά, η εμφάνιση σεξουαλικών δυσλειτουργιών τόσο στον άνδρα όσο και στη γυναίκα κρύβει από πίσω την προβληματική σχέση του ζευγαριού.
Ωστόσο, η κρίση σε ένα γάμο δεν οδηγεί απαραίτητα σε χωρισμό, καθώς η σχέση μπορεί να αναδιαμορφωθεί και να βγει κερδισμένη από μια τέτοια δοκιμασία.
Οι αντιπαραθέσεις σε μία σχέση είναι χρήσιμες, καθώς δίνουν την ευκαιρία σε ένα ζευγάρι να ανακαλύψει τις αντιδράσεις και τις συμπεριφορές του κι έτσι να επιλύσει τα προβλήματα της σχέσης.
Υπάρχει, όμως, μία προϋπόθεση, το να μπορούμε να επικοινωνήσουμε πιο εποικοδομητικά.
- Σεβόμαστε ότι ο σύντροφος μας μπορεί να υιοθετεί διαφορετικές απόψεις από τις δικές μας.
- Δεχόμαστε και «ακούμε» την αλήθεια του άλλου, ακόμη κι αν δεν είμαστε σύμφωνοι.
- Η διαφωνία αποτελεί μέρος μιας σχέσης και η συνεργασία προϋπόθεση.
- Όταν κάτι μας ενοχλεί εστιάζουμε στην αρνητική συμπεριφορά, όχι στον αρνητικό χαρακτηρισμό του ατόμου.
- Ενισχύουμε τις επανορθωτικές συμπεριφορές του συντρόφου, εκφράζοντας τα θετικά συναισθήματα προς μία πράξη που εκτιμήσαμε.
Πηγή: Έντυπο «Περί Υγείας»