Μια μαθητική φωνή και το Stanford Club of Greece ρίχνουν φως στον Διαβήτη Τύπου 1
Με μια πρωτοβουλία που συνδύασε συναίσθημα και κοινωνικό ενδιαφέρον, το Stanford Club of Greece διοργάνωσε την εκδήλωση «Who’s That Type 1?», με στόχο την ενημέρωση και την απομυθοποίηση του Διαβήτη Τύπου 1.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, που φιλοξενήθηκε στο St. Catherine’s British School, συναντήθηκαν εκπρόσωποι της πολιτείας, της ιατρικής επιστήμης, της εκπαίδευσης και της αγοράς, επιδιώκοντας να αναδείξουν τις πραγματικές ανάγκες και τις προκλήσεις που βιώνουν οι άνθρωποι με τη συγκεκριμένη πάθηση.
Εξίσου καθοριστική ήταν η συμβολή της Μυρτώς Στεργίου, μαθήτριας της Γ’ Γυμνασίου του St. Catherine’s, η οποία αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη πίσω από την πρωτοβουλία. Με την ομιλία της συγκίνησε το κοινό, περιγράφοντας την καθημερινότητα ενός ατόμου που ζει με Διαβήτη Τύπου 1 και την αδιάκοπη εγρήγορση που απαιτεί η διαχείρισή του.
«Ο διαβήτης θεωρείται συχνά μια αόρατη πάθηση, αλλά δεν είναι απλώς αριθμοί σε μια οθόνη», δήλωσε η Μυρτώ Στεργίου. «Είναι το να μαθαίνεις ότι κάθε μπουκιά, κάθε βήμα, κάθε λεπτό μπορεί να αλλάξει μια μέτρηση πέρα από τον έλεγχό σου. Στόχος μου είναι να δημιουργήσω μια κοινότητα όπου κανείς δεν θα χρειάζεται να αντιμετωπίζει τον διαβήτη μόνος του. Η άγνοια απομονώνει, αλλά η ενσυναίσθηση ενώνει».
Αναγκαία η κατανόηση και η ενσυναίσθηση
Στο δικό του μήνυμα, ο Πάνος Καρέλης, Πρόεδρος του Stanford Club of Greece, ανέδειξε τη σημασία της ενεργούς συμμετοχής στην κοινωνία και της προώθησης ενός ώριμου δημοσίου διαλόγου. «Βρισκόμαστε εδώ για να εξερευνήσουμε αξίες που χαρακτηρίζουν κάθε υγιή κοινωνία: κατανόηση, ενσυναίσθηση και συμπερίληψη», σημείωσε, προσθέτοντας ότι «η κατανόηση δεν είναι αυτόματη και η ενσυναίσθηση απαιτεί συνειδητή προσπάθεια».
Ένα πολυεπίπεδο πάνελ συζήτησης
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε fireside chat μεταξύ της Μυρτώς και του Δρ. Πλούταρχου Τζούλη, Επίτιμου Αναπληρωτή Καθηγητή Ενδοκρινολογίας στο UCL, ο οποίος διέλυσε διαδεδομένες παρανοήσεις, λέγοντας: «Ο Διαβήτης Τύπου 1 δεν είναι επιλογή τρόπου ζωής· είναι μια αυτοάνοση πάθηση. Ένα άτομο με Τύπου 1 λαμβάνει από 150 έως 300 αποφάσεις σχετικές με την υγεία του κάθε μέρα».
Ακολούθησε συζήτηση υπό τον συντονισμό της δημοσιογράφου Ηλιάνας Μάγρα, με τη συμμετοχή της Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Σοφίας Ζαχαράκη και του Διευθυντή του St. Catherine’s, Jon Perriss.
Η κ. Ζαχαράκη στάθηκε στην πρόοδο των τελευταίων ετών, αναφέροντας την αύξηση των σχολικών νοσηλευτών από 1.400 το 2019 σε πάνω από 3.500 τη Δευτέρα (24/11), ενώ σημείωσε ότι από το 2026 θα εφαρμοστούν αυστηρότερες διατροφικές οδηγίες στα σχολεία.
Ο κ. Perriss, από την πλευρά του, υπογράμμισε την ανάγκη τα σχολεία να καλλιεργούν «κουλτούρα φροντίδας» προς μαθητές με χρόνιες παθήσεις.
Κάλεσμα για έμπρακτη υποστήριξη
Στον επίλογο της βραδιάς, ο Πάνος Καρέλης χρησιμοποίησε την εικόνα της «κολυμβήτριας πάπιας» για να περιγράψει τη σιωπηλή, συχνά αόρατη προσπάθεια των ατόμων με Διαβήτη Τύπου 1. «Αυτό που πληγώνει περισσότερο δεν είναι η ίδια η πάθηση, αλλά η άγνοια για τους αόρατους αγώνες που δίνουν οι άλλοι», υπογράμμισε, καλώντας όλους να κάνουν «το αόρατο ορατό» και να μετατρέψουν «την άγνοια σε ενσυναίσθηση και την ενσυναίσθηση σε δράση».
Ο Σπύρος Φιλιώτης, Αντιπρόεδρος και Γενικός Διευθυντής της Pharmaserve-Lilly, συμπλήρωσε: «Εκατό χρόνια μετά την πρώτη παραγωγή ινσουλίνης σε μεγάλη κλίμακα, συνεχίζουμε να επενδύουμε για να διασφαλίσουμε ότι τα άτομα με Διαβήτη Τύπου 1 μπορούν να ζουν μεγαλύτερες, καλύτερες ζωές. Απόψε είναι ένα κάλεσμα για δράση: κάθε άτομο με Διαβήτη Τύπου 1 χρειάζεται έναν ακόμη σύμμαχο – τον καθένα από εμάς».
Το έργο του Stanford Club of Greece
Ο Σύνδεσμος Αποφοίτων του Πανεπιστημίου Stanford, ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός, στοχεύει στη διασύνδεση των μελών του, στην ενθάρρυνση του δημόσιου διαλόγου και στη στήριξη πρωτοβουλιών με κοινωνικό πρόσημο.