Η παχυσαρκία ευθύνεται και για τον εκφυλισμό του εγκεφάλου

Η παχυσαρκία κατά τη μέση ηλικία έχει συσχετιστεί με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης Νόσου Αλτσχάιμερ ή άνοιας με νέα μελέτη καταδεικνύοντας ότι οι εγκεφαλικές αλλαγές στα παχύσαρκα άτομα μοιάζουν με ορισμένες από αυτές που παρουσιάζονται στη Νόσο Αλτσχάιμερ. Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο McGill στο Μόντρεαλ ανέλυσαν σαρώσεις εγκεφάλου περισσότερων από 1.300 ατόμων στην πρώτη έρευνα για να συγκρίνουν τα πρότυπα συρρίκνωσης του εγκεφάλου σε παχύσαρκους ανθρώπους και σε ασθενείς με Αλτσχάιμερ.

Οι σαρώσεις αποκάλυψαν παρόμοια αραίωση του εγκεφάλου σε περιοχές που αφορούν στη μάθηση, τη μνήμη και την κρίση και στις δύο ομάδες, σύμφωνα με την έκθεση που δημοσιεύθηκε στην ιατρική επιθεώρηση Journal of Alzheimer’s Disease.

Η παχυσαρκία μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στο σώμα που σχετίζονται με την αύξηση του κινδύνου για Αλτσχάιμερ, συμπεριλαμβανομένης της βλάβης στα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου και της συσσώρευσης μη φυσιολογικών πρωτεϊνών, σύμφωνα με παλαιότερες μελέτες. Η νέα έρευνα πηγαίνει αυτό το στοιχείο ένα βήμα παραπέρα.

«Δείξαμε ότι υπάρχει ομοιότητα μεταξύ του εγκεφάλου των παχύσαρκων ανθρώπων και εκείνων με Αλτσχάιμερ», δήλωσε ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, Filip Morys, μεταδιδακτορικός ερευνητής νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο McGill.

Ο εγκεφαλικός φλοιός, ο οποίος είναι υπεύθυνος για ανώτερες εγκεφαλικές λειτουργίες όπως ο λόγος, η αντίληψη, η μακροπρόθεσμη μνήμη και η κρίση, αποτελεί το εξωτερικό μέρος του εγκεφάλου.

Η αραίωση σε αυτήν την περιοχή του εγκεφάλου μπορεί να αντανακλά μια μείωση στον αριθμό των εγκεφαλικών κυττάρων, είπε ο Morys.

Οι ερευνητές του McGill υποπτεύονται ότι τα παχύσαρκα άτομα, και πιθανώς όσοι είναι υπέρβαροι – με δείκτη μάζας σώματος από 25 έως 25,9 – μπορεί να είναι σε θέση να επιβραδύνουν τη γνωστική έκπτωση εάν μπορούν να φτάσουν πιο κοντά σε ένα υγιές βάρος.

Ένας περιορισμός της έρευνας είναι ότι δεν αναφέρει ρητά τι τρώνε οι άνθρωποι, απλώς ότι είναι παχύσαρκοι, δήλωσε η Linda Van Horn, επικεφαλής διατροφής στο Northwestern University Feinberg School of Medicine, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη.

«Δεδομένου αυτού, αφήνει πολύ χώρο για εικασίες και δημιουργία υποθέσεων», ανέφερε η Van Horn. «Διαισθητικά, θα νόμιζε κανείς ότι θα είχε αντίκτυπο σε διάφορα όργανα, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου».

Ενώ η επιστημονική κοινότητα ελπίζει είναι ότι η απώλεια βάρους θα μπορούσε να σταματήσει ή να μειώσει τον εκφυλισμό του εγκεφάλου, “δυστυχώς, ανακαλύπτουμε όλο και περισσότερο ότι υπάρχουν ορισμένα σημεία χωρίς επιστροφή”ανέφερε, συμπληρώνοντας πως «Πιστεύω, με βάση παραδείγματα όπως η οστεοπόρωση, ότι οι πιθανότητες αναστροφής της νόσου είναι χαμηλότερες από αυτές της διατήρησης της υπάρχουσας κατάστασης».