Η υψηλή τεχνολογία βοηθά τα παιδιά με αυτισμό.

Η επαυξημένη και η εικονική πραγματικότητα μπορούν να βοηθήσουν  τα παιδιά με αυτισμό να αναγνωρίζουν καλύτερα τα συναισθήματα και να αντιμετωπίζουν τις φοβίες τους.

Μια σειρά συσκευών συνήθως αφιερωμένων στο “gaming” βοηθούν ανθρώπους με αυτισμό να αντιμετωπίσουν τις φοβίες, τις κοινωνικές συναναστροφές και να αναγνωρίζουν τα συναισθήματα στα πρόσωπα των ανθρώπων.

Η διαταραχή αυτιστικού φάσματος είναι μια νευρολογική κατάσταση η οποία επηρεάζει παιδιά και ενήλικες δημιουργώντας  δυσκολίες με  την επικοινωνία, την κοινωνική συναναστροφή και την αναγνώριση των συναισθημάτων των άλλων. Συχνά επίσης περιλαμβάνει και επαναλαμβανόμενη δραστηριότητα.

Η αιτία που προκαλεί τις διαταραχές  αυτιστικού φάσματος παραμένει άγνωστη και η αποτελεσματική θεραπεία εμπεριέχει τεράστιες προκλήσεις καθώς κάθε περίπτωση αντιμετωπίζεται διαφορετικά.

Σύγχρονα η ψηφιακή τεχνολογία εφαρμόζεται με ποικίλους και διαφορετικούς τρόπους διευρύνοντας τις παραδοσιακές θεραπείες.

Τα γυαλιά επαυξημένης πραγματικότητας είναι μια σύγχρονη μέθοδος. Εξοπλισμένα  με κάμερα και πρόγραμμα αναγνώρισης προσώπων, συνοδευόμενα με  τηλέφωνο app , πληροφορούν αυτόν που τα φορά για τις συναισθηματικές ενδείξεις των ανθρώπων που έχουν απέναντί τους.

Ακολούθως μια άλλη ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Newcastle του Ηνωμένου  Βασιλείου χρησιμοποιεί την εικονική πραγματικότητα σε αυτό που έχουν ονοματίσει «Μπλε δωμάτιο» για να θεραπεύσουν τις φοβίες των ανθρώπων με αυτισμό.

Η ιδέα αφορά την έκθεση των παιδιών με αυτισμό σε κοινωνικές καταστάσεις που κανονικά θα τα έκανε να αισθάνονται άβολα μέσα σε ένα ασφαλές κι ελεγχόμενο περιβάλλον.

Πρόκειται για ένα δωμάτιο, ένα μπλε κύβο.  Οι τοίχοι του είναι οθόνες προβολής κι έτσι το δωμάτιο μπορεί να μετατραπεί σε στάση λεωφορείου, σε εμπορικό κέντρο, αεροδρόμιο, κάθε περιβάλλον δηλαδή  που θα μπορούσε να τα εκφοβίσει.

Το παιδί κάθεται ήρεμα σε έναν καναπέ στη μέση του δωματίου δίπλα στον θεραπευτή του. Μπορεί με ένα iPad κοντρόλ να ελέγχει τα πάντα εξερευνώντας τον τρισδιάστατο χώρο. Μόλις αισθανθεί άνετα στον εικονικό χώρο κι άλλα στοιχεία μπορούν να προστεθούν, όπως άνθρωποι, σκύλοι, μπαλόνια ή οτιδήποτε που κανονικά θα το τάραζε, προστίθεται με μη απειλητικό τρόπο.

Πριν τις συνεδρίες στο μπλε δωμάτιο έχει γίνει μια 45λεπτη γνωριμία των γονιών και του παιδιού με τον θεραπευτή. Οι συνεδρίες εικονικής πραγματικότητας διαρκούν 20 λεπτά η καθεμία και γίνονται δύο τη φορά, με ένα ενδιάμεσο 15λεπτο διάλειμμα.

Τα αποτελέσματα αυτών των συνεδριών ήταν ενθαρρυντικά. Σε προκαταρκτικές δοκιμές οι επιστήμονες βρήκαν ότι 40% των παιδιών εμφάνισαν βελτίωση μετά από δυο εβδομάδες θεραπείας στο μπλε δωμάτιο και ένα 45% μετά από δύο μήνες.

Σε μια μάλιστα περίπτωση όπου ένα παιδί είχε  φοβία με τους σκύλους και έτρεχε υστερικά όταν κάποιο ζώο το πλησίαζε, αφότου εκτέθηκε σε μια ποικιλία σκηνών που συμπεριελάμβαναν σκύλους στο μπλε δωμάτιο, το παιδί όχι μόνο ξεπέρασε τον φόβο του αλλά και απέκτησε το ίδιο σκυλάκι στο σπίτι του.

Αυτή ήταν μια περίπτωση όπου το «μπλε δωμάτιο» είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεν είναι όμως το ίδιο αποτελεσματικό με όλους. Όταν δε,  δοκιμάστηκε σε ενήλικες αποδείχτηκε ότι η τεχνική της εικονικής πραγματικότητας είναι αποτελεσματική μόλις στο 5 με 8% των ενηλίκων με αυτισμό.

Τέλος οι μικροαλλαγές στην πραγματική ζωή μπορούν να βοηθήσουν με τον αυτισμό.

Οι διακριτικές αλλαγές στην καθημερινότητα μπορεί να βοηθήσουν όπως φάνηκε σε δράσεις που υλοποιήθηκαν στη Nova Scotia. Μεγάλη αλυσίδα supermarket  χαμήλωσε τα φώτα, η μουσική έσβησε  και οι υπάλληλοι εργάστηκαν ήρεμα ώστε και οι άνθρωποι με αυτισμό να καταφέρουν να ψωνίζουν…

Ο κόσμος ενίοτε είναι τρομακτικός για όλους μας. Αλλά για εκείνους με αυτισμό ένας αδιάφορος παράγοντας μπορεί για αυτούς να είναι εξουθενωτικός…Η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει, η κοινωνία επίσης, με μικρές αλλαγές κι ένα βήμα τη φορά..