Άσθμα και ΧΑΠ: Νέο μέσο θεραπείας οι υποδοχείς πικρής γεύσης

Οι υποδοχείς πικρής γεύσης βρίσκονται σε διάφορα μέρη του σώματος εκτός από το στόμα. Ένα από αυτά είναι και οι αεραγωγοί.

Το σύστημα αυτών των υποδοχέων ενεργοποιείται, ανοίγει τις διόδους των πνευμόνων, αποτελώντας πιθανό στόχο για τη θεραπεία του άσθματος ή της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ).

Οι ερευνητές έχουν σχεδιάσει μια ισχυρή και επιλεκτική ένωση που θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία τέτοιου είδους θεραπειών.

Μεταξύ των 25 διαφορετικών τύπων υποδοχέων πικρής γεύσης, ο υποτύπος TAS2R14 είναι ένας από τους πιο ευρέως διαδεδομένους ιστούς εκτός του στόματος. Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη σίγουροι για τη δομή του υποδοχέα και δεν έχουν εντοπίσει τη συγκεκριμένη ένωση ή τον συνδετικό κρίκο που τον ενεργοποιεί στο σώμα.

Ωστόσο, μερικές συνθετικές ενώσεις, όπως το μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο (ΜΣΑΦ) φλουφεναμικό οξύ, είναι γνωστό ότι ενεργοποιούν τον TAS2R14.

Αλλά αυτές οι ενώσεις δεν είναι πολύ ισχυρές και δεν έχουν παρόμοια δομικά χαρακτηριστικά. Παρόλα αυτά, οι Masha Niv, Peter Gmeiner και οι συνεργάτες τους, χρησιμοποίησαν το φλουφεναμικό οξύ ως αφετηρία για το σχεδιασμό και τη σύνθεση ανάλογων ενώσεων με βελτιωμένες ιδιότητες. Στη συνέχεια, θέλησαν να αναπτύξουν ένα σύνολο ακόμη καλύτερων συνδέσμων TAS2R14.

Βασιζόμενοι στα προηγούμενα ευρήματά τους, οι ερευνητές έκαναν αρκετές νέες παραλλαγές. Εξέτασαν αυτές τις ενώσεις σε μια κυτταρική ανάλυση που μετρά την ενεργοποίηση του υποδοχέα. Αυτή η προσέγγιση αποκάλυψε ότι η αντικατάσταση ενός δακτυλίου φαινυλίου με μια 2-αμινοπυριμιδίνη και η αντικατάσταση μιας τετραζόλης για μια ομάδα καρβοξυλικού οξέος, ήταν μια πολλά υποσχόμενη στρατηγική.

Ένας από τους νέους υποκαταστάτες είναι έξι φορές πιο ισχυρός από το φλουφεναμικό οξύ, που σημαίνει ότι χρειαζόταν μικρότερη ένωση για να παραχθεί παρόμοια απόκριση με το ΜΣΑΦ. Αυτός ο συνδέτης ήταν επίσης εξαιρετικά εκλεκτικός για το TAS2R14 σε σύγκριση με τους υποδοχείς μη πικρής γεύσης, οι οποίοι θα μπορούσαν ενδεχομένως να ελαχιστοποιήσουν τις παρενέργειες.

Όπως δήλωσαν οι ερευνητές, οι νέες ενώσεις φαίνεται ότι θα ξεκαθαρίσουν τη δομή, το μηχανισμό και τη φυσιολογική λειτουργία των υποδοχέων πικρής γεύσης. Επιπλέον θα βοηθήσουν στην εξέλιξη των υποψήφιων φαρμάκων για τη στόχευσή τους.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση Journal of Medicinal Chemistry.