Όταν οι ιχθυοκαλλιέργειες δημιουργούν δυσεπίλυτα προβλήματα…

Γράφει η Αφροδίτη Ντάικου

Απειλή για τις ελληνικές θάλασσες η ανεξέλεγκτη επέκταση των ιχθυοκαλλιεργειών-Σε επαγρύπνηση η τοπική κοινωνία Πόρου

Συρρίκνωση του τουριστικού προϊόντος και απομάκρυνση των νέων από τον τόπο τους είναι μερικά μόνο από τα μειονεκτήματα που φέρει η επέκταση των Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ) και ιχθυοκαλλιεργειών

Απειλή για τη βιωσιμότητα και διαφύλαξη των θαλασσών και ταυτόχρονα καταπέλτης για τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας

Περιβαλλοντικές οργανώσεις με την παράλληλη καθολική στήριξη της τοπικής κοινωνίας Πόρου αντιδρούν έντονα στην ανεξέλεγκτη επέκταση των ΠΟΑΥ ζητώντας να επαναξιολογηθεί συγκεκριμένα ο Πόρος ως προς την προσφορά του στο τουριστικό προϊόν και να λαμβάνονται υπόψιν οι αποφασεις των τοπικών κοινωνιών πριν τις όποιες κυβερνητικές θεσμοθετήσεις.

Έρευνα που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Ιδρύματος Rauch, με έδρα τις ΗΠΑ, σε συνεργασία με τη μη κερδοσκοπική οργάνωση Καθετή, που εδρεύει στον Πόρο, το 87% των κατοίκων του Πόρου και των Μεθάνων διαφωνεί με τα κυβερνητικά σχέδια επέκτασης των θαλάσσιων και χερσαίων εκτάσεων που χρησιμοποιούνται για τις ιχθυοκαλλιέργειες στην περιοχή ενώ τις προηγούμενες ημέρες έγινε διεξοδική ενημέρωση τόσο προς τους κυβερνητικούς εκπροσώπους όσο και στον Τύπο.

Το Ελληνοαμερικανικό RAUCH Foundation που επικεντρώνεται στο πώς οι παγκόσμιες, εθνικές και τοπικές δράσεις επηρεάζουν την υγεία της κοινωνίας, της οικονομίας και του περιβάλλοντος σε συνεργασία με το Μη Κερδοσκοπικό Φορέα “Καθετή”, παρουσίασε τις τραγικές επιπτώσεις των ιχθυοκαλλιεργειών στη θάλασσα και τις συνέπειες που θα επιφέρει στην κοινωνία. Σύμφωνα με την “Καθετή” οι ιχθυοκαλλιέργειες θα επεκταθούν από 9.800 στρέμματα σε 240.000 σε όλη την Ελλάδα, ένα νούμερο που μεταφράζεται σε 24πλασια επέκταση ενώ οι 8 μεγαλύτερες περιοχές επέκτασης θα έχουν η καθεμία ξεχωριστά 2-3 φορές μεγαλύτερη έκταση ιχθυοκαλλιεργειών από αυτή που υπάρχει σήμερα σε όλη τη χώρα.

Ειδικότερα οι επιπτώσεις:

Στο περιβάλλον

Ο βιότοπος κι ο βιοπορισμός της κοινωνίας κινδυνεύουν. Τα πλαστικά απόβλητα και τα απόβλητα πολυστυρενίου από τις ιχθυοκαλλιέργειες υπερβαίνουν εκείνα από την εμπορική αλιεία, κάτι που πρόκειται να ενταθεί με την επέκταση.

Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως χάρτες και δορυφορικές εικόνες δείχνουν ιχθυοκαλλιέργειες σε κρίσιμα σημεία όπως λιβάδια Ποσειδωνίας τη στιγμή που η νομοθεσία είναι σαφής ωστόσο καταγράφονται μέσω των δορυφορικών εικόνων εξόφθαλμες παραβάσεις.

Στην οικονομία

Η υπόσχεση της απασχόλησης επισκιάζεται από καθαρή απώλεια θέσεων εργασίας, πλήττοντας την αλιεία και τον τουρισμό.

Δυστυχώς μόνο 1 στους 10 Έλληνες γνωρίζει τα σχέδια επέκτασης και ακόμη λιγότεροι κατανοούν τον πλήρη αντίκτυπό τους.

Ας υπογραμμιστεί επίσης πως η Ελληνική Οργάνωση Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας (ΕΛΟΠΥ) αποκαλύπτει ότι τα ελληνικά εκτρεφόμενα ψάρια χρησιμοποιούν 1,2 κιλά άγρια ψάρια για να δημιουργήσουν 1 κιλό εκτρεφόμενων ψαριών.

Αυτό σημαίνει ότι για 131.000 τόνους εκτρεφόμενων ψαριών απαιτούνται 157.200 τόνοι άγριων ψαριών για να παραχθούν.
Δεδομένου ότι το 85% του κόστους των ιχθυοκαλλιεργειών εξαρτάται από τις τιμές των ζωοτροφών και ότι οι πηγές των άγριων ψαριών εξαντλούνται με ταχείς ρυθμούς, όπως αναφέρουν οι Financial Times και η Feedback Global και στο ντοκιμαντέρ “Until the End of the World”, το κόστος αυτό είναι βέβαιο ότι θα αυξηθεί περαιτέρω, επηρεάζοντας ακόμα περισσότερο την οικονομικά επιβαρυμένη βιομηχανία ιχθυοκαλλιέργειας στην Ελλάδα.

Θετική ωστόσο είναι η διάθεση συνεργασίας από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης για την καλύτερη δυνατή επίλυση του ζητήματος καθώς μιλά για επιδοτήσεις προς καινοτόμες παραγωγικές μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας ενώ πιο ανεκτή μοιάζει και η τοποθέτησή τους μακριά από τα παράλια ή σε ακριτικές περιοχές.