Πόσο σέξι είναι το διάβασμα;
Πριν από μερικά χρόνια ο ιστότοπος γνωριμιών “eHarmony “κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα προφίλ που περιλάμβαναν το διάβασμα στη λίστα με τα χόμπι τους ήταν πιο ελκυστικά για το αντίθετο φύλο. Συγκεκριμένα, τα στοιχεία αποκάλυψαν ότι οι άνδρες που ανέφεραν την ανάγνωση ως ένα από τα προσωπικά τους ενδιαφέροντα έλαβαν 19% περισσότερα μηνύματα, ενώ για τις γυναίκες, όσες ανέφεραν ότι διάβαζαν έλαβαν μόνο 3% περισσότερα μηνύματα.
Σύμφωνα με την συγγραφέα Jeanette Winterson «αυτό που βγαίνει από τη φωτογραφία κάποιου που μελετά είναι η απόλυτη συγκέντρωση και τίποτα δεν είναι πιο σέξι από την απόλυτη συγκέντρωση».
Η Μέριλιν Μονρό διαβάζει τον Οδυσσέα
Πρέπει να γίνει σαφές ότι η Winterson αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο σύνολο φωτογραφιών: αυτές της Μέριλιν Μονρό όπου σίγουρα θα έχετε δει να διαβάζει τον Οδυσσέα του Τζέιμς Τζόις.
Καλοκαίρι του 1955, η Eve Arnold, σταρ φωτογράφος της εποχής, αναζητά το μοντέλο της για να τραβήξουν τη συμφωνημένη σειρά φωτογραφιών. Σταματώντας σε ένα πάρκο, η Monroe αποφάσισε να ασχοληθεί με το διάβασμα, ενώ η Arnold βάζει ένα ρολό φιλμ στην κάμερά της. Όντας έτοιμη, δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο να φωτογραφίσει την ηθοποιό σε αυτή την έκσταση. Πιθανό επίσης είναι ότι η πρωτοβουλία για τις φωτογραφίες προήλθε από την ίδια τη Μέριλιν, η οποία κατάφερε έτσι να τραβήξει τόσο τον κόσμο της λογοτεχνίας και του θεάτρου όσο και τα φώτα της δημοσιότητας. Το διάβασμα ήταν επίσης ένα χρήσιμο εργαλείο για να καταπολεμήσει την εικόνα της ως «χαζή ξανθιά».
Είναι προφανές ότι η Marilyn Monroe είναι σέξι με ή χωρίς διάβασμα. Ωστόσο, αυτό για το οποίο πραγματικά μιλάει η Winterson είναι η γοητεία της εικόνας του αναγνώστη, κάθε αναγνώστη.
Το “διάβασμα είναι σέξι” συνεχίζει να αποτελεί σύνθημα που επιδιώκει να τραβήξει την προσοχή, ειδικά σε συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά δεν είναι κάτι καινούργιο. Αυτή ακριβώς η έκφραση δημιουργήθηκε με πρότυπο τη φράση «έξυπνο είναι το νέο σέξι», που χρησιμοποιήθηκε από την Ένωση Εφημερίδων της Αμερικής για την προώθηση της ανάγνωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Από ψυχολογική άποψη, ίσως υπάρχει κάποια αλήθεια στη γοητεία μας με αυτές τις εικόνες. Ο Cristian Vázquez προσπαθεί να το δικαιολογήσει με τον εξής τρόπο:
«Αυτό που μας αρέσει σε έναν άνθρωπο που διαβάζει είναι να τον βλέπουμε βυθισμένο σε έναν παράξενο κόσμο, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με το περιβάλλον γύρω του, έναν κόσμο για τον οποίο μπορούμε να πάρουμε μόνο τις πιο μικρές υποδείξεις μέσα από το πρόσωπό του, τις εκφράσεις του. Με άλλα λόγια, το πρόσωπο ενός αναγνώστη είναι ένα είδος παραθύρου στον κόσμο που δημιουργεί το βιβλίο».
Το μυστήριο της ανάγνωσης
Φαίνεται ότι αυτό που είναι τόσο μυστηριώδες σε τέτοιες εικόνες είναι το γεγονός ότι η ανάγνωση είναι η πιο ιδιωτική και οικεία πράξη – «Είναι η κουβέντα του εραστή, είναι ο τόπος των ψιθύρων και των αναστεναγμών», φτάνει μάλιστα στο σημείο να λέει η Winterson πως με το διάβασμα γινόμαστε απρόσιτοι ενώ ο θεατής μένει με μια άπειρη αίσθηση ανημπόριας.
Μια καλή πρόταση για να μελετήσετε εικόνες, πορτρέτα και φωτογραφίες ανθρώπων που διαβάζουν είναι το βιβλίο του Bollman με τίτλο “Women Who Read Are Dangerous”, ένα συγκινητικό αφιέρωμα στις γυναίκες αναγνώστριες, το οποίο συγκεντρώνει μια εντυπωσιακή επιλογή από πίνακες ζωγραφικής, εκτυπώσεις και φωτογραφίες γυναικών που διαβάζουν από διάφορους καλλιτέχνες από τον Μεσαίωνα μέχρι σήμερα. Η τελευταία φωτογραφία σε αυτή τη γκαλερί είναι αυτή της Μέριλιν Μονρό που διαβάζει τον Οδυσσέα.