Ξηροί καρποί για την υγεία της καρδιάς μας
Οι ξηροί καρποί σύμφωνα με νέα έρευνα μπορούν να μειώσουν ορισμένους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις τροποποιώντας το μεταβολισμό της L-τρυπτοφάνης, ενός αμινοξέος. Η τρυπτοφάνη συμβάλλει στη σύνθεση και παραγωγή της σεροτονίνης, η οποία πιστώνεται με την υποστήριξη μιας σειράς λειτουργιών του σώματος, συμπεριλαμβανομένης της διάθεσης, ύπνος, και την πέψη.
Διαπιστώθηκε πρόσφατα σχέση μεταξύ της κατανάλωσης των ξηρών καρπών – αμύγδαλα, κάσιους, φουντούκια, μακαντέμια, πεκάν, φιστίκια και καρύδια – και της μείωσης της αρτηριακής πίεσης, ενός σημαντικού παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις (CVD). Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Nutrients, ενώ χρηματοδοτήθηκε από το Διεθνές Ίδρυμα Διατροφικής Έρευνας και Εκπαίδευσης του Συμβουλίου Ξηρών Καρπών, μαζί με το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, το VA Merit Review και το Βραβείο Ανάπτυξης Σταδιοδρομίας VA.
Η μελέτη ήταν μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη, παράλληλη μελέτη στην οποία συμμετείχαν 131 άτομα με παχυσαρκία ή υπέρβαρα κατά τη διάρκεια ενός προγράμματος απώλειας βάρους και διατήρησης βάρους 24 εβδομάδων.
Η διατροφή όλων των συμμετεχόντων περιελάμβανε ένα καθημερινό σνακ 1,5 ουγκιάς, δηλαδή 42.5 γραμμαρίων. Από τα 95 άτομα που ολοκλήρωσαν τη μελέτη, 39 άτομα έτρωγαν άλλο σνακ, ενώ άλλα 56 άτομα έτρωγαν μικρογεύμα ξηρών καρπών με την ίδια θερμιδική αξία. Στο τέλος της περιόδου μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα κοπράνων και πλάσματος αίματος από κάθε συμμετέχοντα για να εξακριβώσουν τα αποτελέσματα των διαφορετικών σνακ τους.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ξηροί καρποί αύξησαν τα επίπεδα των καρδιο-προστατευτικών μεταβολιτών L-τρυπτοφάνης σε δείγματα πλάσματος και κοπράνων που συλλέχθηκαν από τους συμμετέχοντες.
Τα άτομα που έτρωγαν ξηρούς καρπούς παρουσίασαν σημαντικές αυξήσεις στα επίπεδα σεροτονίνης στο αίμα την εβδομάδα 12 (60,9%), και την εβδομάδα 24 (82,2%), σε σύγκριση με τα αρχικά τους επίπεδα. Εκείνοι που έτρωγαν άλλο σνακ παρουσίασαν αύξηση των επιπέδων σεροτονίνης στο αίμα κατά τη διάρκεια της φάσης συντήρησης της μελέτης, μεταξύ των εβδομάδων 12 και 24.
Υποθέτεται επίσης ότι αυτή η τελική αύξηση της σεροτονίνης στο αίμα σε όλους τους συμμετέχοντες μπορεί να είναι απόδειξη της ανταπόκρισης του σώματος στην απώλεια βάρους.