Οι ορμονικοί παράγοντες συνδέονται με μεγαλύτερο κίνδυνο για ρευματοειδή αρθρίτιδα
Μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι οι ορμονικοί παράγοντες συνδέονται με μεγαλύτερο κίνδυνο για ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Οι γυναίκες τείνουν να είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη αυτής της αυτοάνοσης νόσου. Ωστόσο, η μελέτη δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι ορμονικοί παράγοντες προκαλούν την ασθένεια ενώ πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι εγγενείς.
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο RMD Open αναφέρει ότι η πρώιμη εμμηνόπαυση (πριν από την ηλικία των 45 ετών), η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (HRT) και η απόκτηση τουλάχιστον τεσσάρων παιδιών είναι μεταξύ των παραγόντων κινδύνου που σχετίζονται με μεγαλύτερο κίνδυνο για ανάπτυξη ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ εξηγεί ότι η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση φλεγμονώδης νόσος στην οποία το σώμα αρχίζει να επιτίθεται κατά λάθος στις αρθρώσεις, προκαλώντας πόνο και πρήξιμο. Αυτή η φλεγμονώδης αντίδραση μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη των ιστών και παραμόρφωση με την πάροδο του χρόνου. Οι συγγραφείς της μελέτης σημειώνουν ότι δεν είναι σαφές γιατί οι ορμόνες και η αναπαραγωγή μπορεί να παίζουν ρόλο σε αυτήν την ασθένεια. Ωστόσο, δηλώνουν ότι οι γυναίκες είναι πιο πιθανό από τους άνδρες να έχουν ρευματοειδή αρθρίτιδα. Στην πραγματικότητα, οι γυναίκες κάτω των 50 ετών έχουν 4 έως 5 φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ρευματοειδή αρθρίτιδα από τους άνδρες. Όταν οι γυναίκες φτάνουν στην ηλικία των 60 έως 70 ετών, εξακολουθούν να διατρέχουν διπλάσιο κίνδυνο από τους άνδρες. Έχουν επίσης γενικά πιο σοβαρή ασθένεια.
Ορμονικοί παράγοντες κινδύνου για ρευματοειδή αρθρίτιδα
Για να μελετήσει το ζήτημα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν 223.526 συμμετέχοντες από τη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου, οι οποίοι παρακολουθούνταν κατά μέσο όρο για 12 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της μελέτης, το 1,5% των γυναικών εμφάνισε ρευματοειδή αρθρίτιδα. Επιπλέον, αφού συνυπολογίστηκαν άλλοι παράγοντες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ορμονικοί και αναπαραγωγικοί παράγοντες φαίνεται να αυξάνουν τον κίνδυνο. Μερικοί από τους παράγοντες κινδύνου που εντοπίστηκαν περιλαμβάνουν: Έναρξη περιόδου μετά την ηλικία των 14 ετών (17%)
Πρόωρη εμμηνόπαυση (46%)
Έχοντας λιγότερα από 33 χρόνια μεταξύ της έναρξης της περιόδου και της εμμηνόπαυσης (39%)
Τέσσερα ή περισσότερα παιδιά (18%)
Κάνοντας υστερεκτομή (40%)
Αφαίρεση μιας ή και των δύο ωοθηκών (21%)
Θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης HRT (46%)
Παράγοντες που συμβάλλουν στον κίνδυνο ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Δεν είναι δυνατό να αποδειχθεί από αυτή τη μελέτη εάν οι ορμονικοί ή αναπαραγωγικοί παράγοντες προκάλεσαν πράγματι τις γυναίκες να αναπτύξουν ρευματοειδή αρθρίτιδα. Μιλώντας συγκεκριμένα για τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, η Βρετανική Εταιρεία Εμμηνόπαυσης αναφέρει: “Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι η χρήση της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης (HRT) επηρεάζει τον κίνδυνο ανάπτυξης ρευματοειδούς αρθρίτιδας και δεν προκαλεί εξάρσεις σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες”.
«Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι η ορμονική θεραπεία μπορεί να επηρεάσει την υγεία των αρθρώσεων», συνέχισαν λέγοντας, «με μειωμένη αρθροπλαστική ισχίου και γόνατος που παρατηρήθηκε στη μελέτη Women’s Health Initiative. Έτσι, μπορεί να υπάρχουν πλεονεκτήματα για τις γυναίκες με ρευματοειδή αρθρίτιδα στο να έχουν λάβει θεραπεία ορμονικής υποκατ’αστασης, κάτι που θα εξαρτηθεί από τα συμπτώματα της γυναίκας, την οστική πυκνότητα και το προφίλ κινδύνου». Ωστόσο, οι συγγραφείς είπαν ότι τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι οι ορμονικοί και αναπαραγωγικοί παράγοντες κινδύνου θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σε γυναίκες με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Μπορεί να παρέχουν ενδείξεις για νέους στόχους στην πρόληψη αυτής της ασθένειας, είπαν.
Πώς να αποτρέψουμε τη ρευματοειδή αρθρίτιδα
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα έχει πολυπαραγοντική βάση. Παράγοντες όπως η γενετική, η παχυσαρκία, το κάπνισμα, η περιοδοντική νόσος, η ηλικία, η πνευμονική νόσος και πιθανώς ορμονικοί παράγοντες επηρεάζουν την ανάπτυξή της. Η ρευματοειδής αρθρίτιδαθα μπορούσε να προληφθεί με την υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής.
Ορισμένες επιλογές τρόπου ζωής – όπως η διακοπή του καπνίσματος και η πρόληψη της παχυσαρκίας – μπορούν να βοηθήσουν.