Η ονυχομυκητίαση είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα στα πόδια που βλέπουν οι ποδίατροι κυρίως μετά το καλοκαίρι.
Γράφει ο Μάνος Αρβανιτάκης, Ποδολόγος – Ποδίατρος, Πρ. Ελληνικού Συλλόγου Ποδιάτρων – Ποδολόγων, Msc. Bsc (Hons) Podiatry MPS
H μυκητίαση ποδιών, γνωστή και ως το «Πόδι του Αθλητή» είναι μια κοινή λοίμωξη των πελμάτων και των μεσοδακτύλιων περιοχών από μύκητες και συνήθως έχει έξαρση το καλοκαίρι, λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας. Ωστόσο πιο ευπαθείς ομάδες θεωρούνται οι αθλητές, οι ηλικιωμένοι, καθώς και άτομα που πάσχουν από διαβήτη, κυκλοφορικές διαταραχές, υπερβολική εφίδρωση, και άτομα που έχουν αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη μυκήτων είναι η υγρασία και η υψηλή θερμοκρασία. Συγκεκριμένα, τα κλειστά παπούτσια κρατούν τα πόδια ζεστά και υγρά. Επίσης, τα αποδυτήρια ευνοούν την ανάπτυξη μυκήτων αφού είναι ζεστοί και υγροί χώροι.
Οι μύκητες μπορούν να μεταδοθούν είτε με άμεση επαφή, δηλαδή από άνθρωπο σε άνθρωπο ή από ζώο σε άνθρωπο, είτε με έμμεση επαφή, δηλαδή από το έδαφος, την άμμο, τις πετσέτες.
Επίσης, καλό θα ήταν να μην χρησιμοποιούν άλλα άτομα τα προσωπικά μας αντικείμενα (πετσέτες, σαγιονάρες), εκτός και αν γνωρίζουμε ότι δεν εμφανίζουν κάποια μορφή μυκητίασης.
Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της μυκητίασης είναι η κακοσμία των ποδιών. Οι μύκητες των ποδιών εκδηλώνονται με δερματικό εξάνθημα ανάμεσα ή κάτω από τα δάκτυλα, επάνω στο πέλμα ή στα πλαϊνά του ποδιού. Το δέρμα σκάει, ξεφλουδίζει, γίνεται κόκκινο και μαλακώνει, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πληγές ανάμεσα στα δάκτυλα, στις φτέρνες και στα πέλματα. Ολη αυτή η κατάσταση δημιουργεί ερεθισμό, κνησμό και πόνο.
Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι πολύ σημαντικός παράγοντας, ώστε η μυκητίαση να μην εξελιχθεί σε χρόνια δερματοπάθεια.
Ενα επίσης πολύ συχνό πρόβλημα είναι η ονυχομυκητίαση. Είναι μια συχνή πάθηση, η οποία αρχικά παρουσιάζεται ως λευκή κηλίδα στην άκρη των νυχιών. Προσβάλλει ένα ή περισσότερα νύχια, συνήθως των ποδιών. Κάποιες φορές προκαλεί πόνο και πάχυνση των νυχιών, με αποτέλεσμα να χρειαστεί τη φροντίδα του ειδικού, καθώς και κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
Η πάθηση αφορά κυρίως ενήλικες. Συνήθως εμφανίζεται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Κάποιες ομάδες ανθρώπων διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από μύκητα, όπως άτομα με διαβήτη, αθλητές, άτομα με κινητικά προβλήματα, ή άτομα με κυκλοφοριακές διαταραχές (αγγειοπάθεια). Ατομα που ιδρώνουν έντονα, άτομα που κάνουν χρήση κοινόχρηστων ντους στο γυμναστήριο ή στην πισίνα. Ωστόσο, ο αριθμός των περιστατικών αυξάνεται κάθε χρόνο και στα παιδιά, ιδιαίτερα σε αυτά που έχουν σακχαρώδη διαβήτη ή σε αυτά που έχουν την τάση να βάζουν τα δάκτυλά τους στο στόμα.
Συμπτώματα
- Πάχυνση νυχιών
- Εύθραυστα, τραχιά νύχια
- Παραμορφωμένα σε σχήμα νύχια
- Θαμπά
- Αποχρωματισμός και πάχυνση του δέρματος κάτω από το νύχι
- Αποκόλληση του νυχιού από το υγιές δέρμα
Βασικές αρχές υγιεινής
- Να αποφεύγουμε να περπατάμε με γυμνά πόδια σε δημόσιους χώρους.
- Να σκουπίζουμε σχολαστικά τα πόδια μας.
- Να κόβουμε τα νύχια μας και να καθαρίζουμε τις περιοχές που έχουν την τάση για πάχυνση.
- Να μη χρησιμοποιούμε τα ίδια εργαλεία στα νύχια που έχουν προσβληθεί από μύκητες.
- Να φοράμε άνετα με ανατομική στήριξη και καλής ποιότητας παπούτσια, ώστε να μην πιέζονται τα δάκτυλα των ποδιών.
- Να χρησιμοποιούμε βαμβακερές κάλτσες, τις οποίες να αλλάζουμε μετά την πρώτη χρήση.
- Να χρησιμοποιούμε αντιμυκητιασικό ταλκ μέσα στα παπούτσια, ώστε να απορροφάται η υγρασία.
- Να επισκεφθούμε άμεσα τον ειδικό, αν παρατηρήσουμε κάτι διαφορετικό στα πόδια μας.
Διάγνωση
Ο γιατρός με την κλινική εξέταση κάνει τη διάγνωση των μυκητιάσεων. Επίσης, χρειάζεται και η μικροσκοπική εξέταση, καθώς και η καλλιέργεια του δέρματος των νυχιών από την περιοχή που φαίνεται πως έχει προσβληθεί.
Θεραπεία
Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι φαρμακευτικών αγωγών:
- Η δια στόματος αγωγή (αντιμυκητιασικά χάπια)
- Οι τοπικές θεραπείες (με σκευάσματα και αντιμυκητιασικά φάρμακα)
- Συνδυασμός και των δύο
- Χειρουργική επέμβαση για αφαίρεση του νυχιού
- Με laser
Η θεραπεία που θα ακολουθήσει ο θεράπων γιατρός εξαρτάται από τη βαρύτητα της λοίμωξης. Μπορεί να γίνει και συνδυασμός των δύο στην περίπτωση που έχει προσβληθεί και η μήτρα του νυχιού. Και οι δύο θεραπείες σκοτώνουν τον μύκητα και αποτρέπουν τον πολλαπλασιασμό του υπολειπόμενου μύκητα κάτω από τα νύχια.
Τέλος, η θεραπεία των ποδιών μας πρέπει να γίνεται από ειδικούς ποδολόγους – ποδίατρους στα ειδικά διαμορφωμένα κέντρα. Πρέπει να τηρούνται οι απαραίτητες προδιαγραφές υγιεινής. Επίσης, τα εργαλεία πρέπει να απολυμαίνονται και να αποστειρώνονται μετά από κάθε χρήση, καθώς αποτελούν εστία μόλυνσης και μετάδοσης των μυκήτων.
Πηγή: Εφημερίδα “Περί Υγείας”